Trwają zapisy do kolejnej edycji kursu Zaawansowany SPRAWDŹ SZCZEGÓŁY!

Funkcje daty i czasu w Excelu

funkcje daty i godziny w excelu

Funkcje daty i czasu w Excelu umożliwiają automatyczne obliczenia oparte na datach, godzinach i terminach, co znacznie ułatwia analizę danych czasowych. Dzięki nim można szybko wyliczyć różnice między datami, ustalić harmonogramy, a nawet obliczyć wiek czy liczbę dni roboczych między dwoma datami.

Najważniejsze wnioski

  1. Daty i godziny w Excelu to liczby. Excel liczy czas od 1 stycznia 1900, co pozwala wykonywać na nich operacje matematyczne (dodawanie, odejmowanie, porównywanie).
  2. Dzięki funkcjom takim jak DATA, DZIŚ, TERAZ, DZIEŃ.ROBOCZY czy DATA.RÓŻNICA możesz automatycznie obliczać terminy, wiek, liczbę dni roboczych lub różnicę między datami.
  3. Funkcje te są dynamiczne, to znaczy, że aktualizują się przy każdym otwarciu arkusza, co pozwala tworzyć raporty „na dziś” bez ręcznej aktualizacji.
  4. Excel pozwala wyodrębniać konkretne elementy daty lub czasu (np. rok, miesiąc, dzień, godziny, minuty, sekundy) i używać ich w warunkach logicznych lub raportach.
  5. Używanie funkcji daty i czasu oszczędza czas i ogranicza błędy, zwłaszcza przy analizie danych historycznych, planowaniu projektów i tworzeniu harmonogramów.

Dlaczego funkcje daty i czasu są tak ważne?

Funkcje daty i czasu to jeden z filarów pracy z danymi, bo niemal każdy raport opiera się na czasie. Gdy raz zrozumiesz, jak działają daty i czasu w Excelu, łatwo zobaczysz, że w programie można tworzyć harmonogramy, płatności czy grafiki pracy, liczyć automatycznie, a nie „na kalkulatorze”. Nic dziwnego, że najważniejsze funkcje daty i czasu omawia się już na pierwszym spotkaniu typu kurs Excel i że funkcje daty i godziny są niezwykle często wykorzystywane w analizie danych czasowych oraz w zestawieniach biznesowych.

Chcesz zacząć przygodę z Excelem? 

Zapisz się na nasz kurs Excela z certyfikatem Excellent Work!

Jak Excel liczy czas pod spodem?

Excel przechowuje datę w postaci numeru seryjnego liczonego od 1 stycznia 1900, czyli wewnętrznie operuje po prostu na liczbach. Dzięki temu możesz wykonywać dodawanie i odejmowanie dni, proste obliczanie dat, szukanie różnic między datami i liczyć terminy przesunięte o określoną liczbą dni roboczych, a zakres od roku 1900 do 9999 w zupełności wystarcza do większości modeli. Użytkownik widzi po prostu pełnej daty lub datę, lub godzinę w eleganckim formacie, a Excel potrafi interpretować tę wartość liczbowo i wykorzystywać ją do wszelkich obliczeń na datach.

Jak pracować z bieżącą datą i godziną w arkuszu Excel?

W codziennej pracy często zachodzi potrzeba wstawienia daty lub bieżącej daty i godziny — czasem tylko godzin i minut — a następnie obliczenia kolejnych terminów na podstawie daty początkowej. Excel automatycznie dodaje takie wartości do swojego kalendarza, dzięki czemu można łatwo wyodrębniać lata, miesiące i dni, a także obliczać różne odstępy czasowe. Pozwala to np. jednym kliknięciem ustalić, ile lat minęło od daty urodzenia pracownika, czyli szybko wyliczyć jego wiek.

W programie Microsoft Excel można wykonywać te działania za pomocą odpowiednich formuł oraz skrótów klawiszowych. Dzięki temu po każdym otwarciu arkusza raport automatycznie się aktualizuje. Dokumentacja dotycząca funkcji „wstawianie bieżącej daty i godziny w Excelu” pokazuje, jak w prosty sposób ustawić arkusz tak, aby data była wpisywana tylko raz przy jego otwarciu, a dalsze obliczenia wykonywały się automatycznie.

 

Wszystkie funkcje daty i godziny

1. DATA (ang. DATE)

Funkcja DATA zwraca liczbę szeregową daty na podstawie roku, miesiąca i dnia. W Excelu daty są tak naprawdę liczbami, a funkcja DATA pozwala tworzyć je w sposób niezależny od formatu daty ustawionego w systemie. Jest szczególnie przydatna, gdy rok, miesiąc i dzień znajdują się w osobnych komórkach albo gdy chcesz „bezpiecznie” budować daty w formułach.

Przykład zastosowania
Chcesz utworzyć datę 15 listopada 2025 r.
=DATA(2025;11;15)

Sposób zastosowania w Excelu
W pustej komórce wpisz =DATA(rok;miesiąc;dzień), np. =DATA(2025;11;15). Możesz też użyć adresów komórek, np. =DATA(A1;B1;C1) jeśli A1 to rok, B1 to miesiąc, a C1 to dzień. Po zatwierdzeniu Enter sformatuj komórkę jako datę, jeśli Excel wyświetla samą liczbę.

2. DATA.RÓŻNICA (ang. DATEDIF – funkcja nieudokumentowana w wersji EN)

DATA.RÓŻNICA oblicza liczbę pełnych dni, miesięcy lub lat między dwiema datami. Funkcja wymaga podania daty początkowej, daty końcowej oraz jednostki (np. „D”, „M”, „Y”), czyli formatu, w którym chcesz otrzymać wynik. Jest bardzo przydatna przy liczeniu wieku, stażu pracy czy czasu trwania projektów.

Dostępne jednostki w DATA.RÓŻNICA

  • „Y” – pełne lata
  • „M” – pełne miesiące
  • „D” – pełne dni
  • „YM” – pełne miesiące po odjęciu pełnych lat
  • „YD” – pełne dni po odjęciu pełnych lat
  • „MD” – pełne dni po odjęciu pełnych miesięcy i lat

Dzięki jednostkom złożonym możesz np. obliczyć „resztę miesięcy” po latach lub „resztę dni” po miesiącach.

Przykład zastosowania

Chcesz policzyć wiek osoby urodzonej 1 stycznia 1990 r. na dzień 15 listopada 2025 r. w pełnych latach:

=DATA.RÓŻNICA(DATA(1990;1;1);DATA(2025;11;15);”Y”)

Sposób stosowania w Excelu

W komórce wpisz:

=DATA.RÓŻNICA(data_początkowa; data_końcowa; „jednostka”)

Daty możesz wpisać bezpośrednio przez funkcję DATA, np. =DATA(1990;1;1), albo odwołać się do komórek zawierających daty. Jednostkę zawsze wpisujesz w cudzysłowie, np. „D”, „M”, „Y”, „YM” itp.

3. DATA.WARTOŚĆ (ang. DATEVALUE)

DATA.WARTOŚĆ konwertuje datę zapisaną w formie tekstu na liczbę szeregową daty. Jest użyteczna, gdy dostajesz dane z innych systemów lub plików, w których daty są tekstem, a nie prawdziwymi datami Excela. Po konwersji możesz wykonywać na nich obliczenia, sortować czy filtrować.

Przykład zastosowania
Masz tekst „15.11.2025” w komórce A1 i chcesz zamienić go na prawdziwą datę.
=DATA.WARTOŚĆ(A1)

Sposób zastosowania w Excelu
Wpisz =DATA.WARTOŚĆ(tekst_datowy) używając albo tekstu w cudzysłowie, albo odwołania do komórki. Upewnij się, że tekst daty jest w formacie rozpoznawanym przez Twoje ustawienia regionalne. Po zatwierdzeniu możesz zmienić format komórki na datę, aby zobaczyć ją w znanym formacie kalendarzowym.

4. DZIEŃ (ang. DAY)

Funkcja DZIEŃ zwraca numer dnia miesiąca (1–31) z podanej daty. Excel przyjmuje datę jako liczbę szeregową lub wartość daty w komórce. Funkcja jest przydatna, gdy chcesz rozdzielić datę na składowe lub budować formuły w zależności od dnia miesiąca.

Przykład zastosowania
Z daty w komórce A1 chcesz wyciągnąć numer dnia miesiąca.
=DZIEŃ(A1)

Sposób zastosowania w Excelu
Wpisz =DZIEŃ(data) gdzie „data” to albo funkcja DATA, albo komórka z datą. Na przykład: =DZIEŃ(DATA(2025;11;15)) zwróci 15. Wynik funkcji będzie liczbą całkowitą, którą możesz używać w dalszych obliczeniach.

5. DNI (ang. DAYS)

DNI oblicza liczbę dni pomiędzy dwiema datami. Funkcja zwraca dodatnią lub ujemną liczbę w zależności od kolejności dat. Nadaje się do prostych obliczeń typu „ile dni pozostało do terminu” albo „ile dni minęło od rozpoczęcia projektu”.

Przykład zastosowania
Chcesz policzyć liczbę dni między 1 stycznia 2025 a 15 listopada 2025.
=DNI(DATA(2025;11;15);DATA(2025;1;1))

Sposób zastosowania w Excelu
Wpisz =DNI(data_końcowa;data_początkowa). Możesz używać odwołań do komórek, np. =DNI(B1;A1) jeśli w A1 masz datę startu, a w B1 datę końca. Otrzymany wynik jest liczbą dni, którą możesz formatować jako zwykłą liczbę.

6. DNI.360 (ang. DAYS360)

DNI.360 liczy liczbę dni pomiędzy dwiema datami przy założeniu roku 360-dniowego (12 miesięcy po 30 dni). Taki model jest często stosowany w obliczeniach finansowych, np. odsetek. Dzięki temu wyliczenia są uproszczone i spójne w ramach standardów branżowych.

Przykład zastosowania
Chcesz obliczyć liczbę dni pomiędzy 1 marca 2025 a 15 listopada 2025 w systemie 360-dniowym.
=DNI.360(DATA(2025;3;1);DATA(2025;11;15))

Sposób zastosowania w Excelu
Wpisz =DNI.360(data_początkowa;data_końcowa;[metoda]), gdzie opcjonalny argument „metoda” może określać rodzaj rachuby dni (0 – amerykańska, 1 – europejska). Najczęściej wystarczą dwa pierwsze argumenty. Używaj odwołań do komórek lub funkcji DATA, aby przekazać daty.

7. NR.SER.DATY (ang. EDATE)

NR.SER.DATY zwraca liczbę szeregową daty przypadającej określoną liczbę miesięcy przed lub po danej dacie początkowej. Funkcja świetnie nadaje się do obliczania terminów rat, okresów rozliczeniowych czy dat ważności. Działa poprawnie także przy przejściu przez koniec roku.

Przykład zastosowania
Chcesz znaleźć datę za 6 miesięcy od 15 listopada 2025.
=NR.SER.DATY(DATA(2025;11;15);6)

Sposób zastosowania w Excelu
Wpisz =NR.SER.DATY(data_początkowa;liczba_miesięcy). „Liczba_miesięcy” może być dodatnia (przyszłość) lub ujemna (przeszłość). Wynik możesz sformatować jako datę, aby zobaczyć go w formacie kalendarzowym.

8. NR.SER.OST.DN.MIES (ang. EOMONTH)

NR.SER.OST.DN.MIES zwraca liczbę szeregową ostatniego dnia miesiąca, który jest przesunięty o podaną liczbę miesięcy względem daty początkowej. Pozwala łatwo znaleźć koniec bieżącego lub kolejnych miesięcy bez ręcznego sprawdzania liczby dni. Używana jest często w raportowaniu miesięcznym i przy wyliczaniu zakończeń okresów rozliczeniowych.

Przykład zastosowania
Chcesz znaleźć ostatni dzień miesiąca za 2 miesiące od 15 listopada 2025.
=NR.SER.OST.DN.MIES(DATA(2025;11;15);2)

Sposób zastosowania w Excelu
Wpisz =NR.SER.OST.DN.MIES(data_początkowa;liczba_miesięcy). Jeśli chcesz koniec bieżącego miesiąca, użyj 0 jako liczby miesięcy, np. =NR.SER.OST.DN.MIES(DZIŚ();0). Potem ustaw format komórki na datę, żeby wyświetlić wynik jako datę kalendarzową.

9. GODZINA (ang. HOUR)

GODZINA zwraca godzinę (0–23) z podanej wartości czasu lub liczby szeregowej. Przydaje się do rozdzielania czasu na składniki lub grupowania danych według godzin. Ułatwia także budowanie warunków typu „jeśli godzina jest większa niż 18, to…”.

Przykład zastosowania
Masz w A1 czas 14:35:20 i chcesz wyciągnąć z niego samą godzinę.
=GODZINA(A1)

Sposób zastosowania w Excelu
Wpisz =GODZINA(czas) gdzie „czas” to komórka z czasem albo wartość czasu, np. =GODZINA(CZAS(14;35;20)). Wynik będzie liczbą od 0 do 23. Możesz używać tego wyniku w dalszych formułach, np. w funkcjach JEŻELI.

10. ISO.NUM.TYG (ang. ISOWEEKNUM)

ISO.NUM.TYG zwraca numer tygodnia roku zgodnie ze standardem ISO (ISO 8601). W tym standardzie tydzień rozpoczyna się w poniedziałek, a pierwszy tydzień roku to ten zawierający pierwszy czwartek. Dzięki temu numeracja tygodni jest spójna z wieloma systemami biznesowymi i europejskimi standardami raportowania.

Przykład zastosowania
Chcesz sprawdzić, który tydzień ISO ma data 15 stycznia 2025.
=ISO.NUM.TYG(DATA(2025;1;15))

Sposób zastosowania w Excelu
Wpisz =ISO.NUM.TYG(data) przekazując datę jako funkcję DATA lub odwołanie do komórki. Excel zwróci liczbę od 1 do 53. Wynik możesz wykorzystać do grupowania danych w tabelach przestawnych lub raportach tygodniowych.

11. MINUTA (ang. MINUTE)

MINUTA zwraca minutę (0–59) z podanej wartości czasu. Umożliwia analizę składowej minutowej z daty/czasu przechowywanej w Excelu. Może być używana m.in. do sprawdzania, czy czas wpada w określony przedział minut.

Przykład zastosowania
Masz w A1 czas 14:35:20 i chcesz wyciągnąć z niego minuty.
=MINUTA(A1)

Sposób zastosowania w Excelu
Wpisz =MINUTA(czas) odwołując się do komórki z czasem albo użyj funkcji CZAS, np. =MINUTA(CZAS(14;35;20)). Wynik jest liczbą od 0 do 59. Możesz używać go w warunkach, filtrach lub innych obliczeniach.

12. MIESIĄC (ang. MONTH)

MIESIĄC zwraca numer miesiąca (1–12) z podanej daty. Umożliwia rozdzielanie dat na poszczególne miesiące, co jest przydatne przy raportowaniu miesięcznym. Możesz dzięki temu łatwo filtrować czy grupować dane według miesiąca.

Przykład zastosowania
Z daty w A1 chcesz wyciągnąć numer miesiąca.
=MIESIĄC(A1)

Sposób zastosowania w Excelu
Wpisz =MIESIĄC(data) i jako argument podaj komórkę zawierającą datę lub funkcję DATA. Na przykład =MIESIĄC(DATA(2025;11;15)) zwróci 11. Otrzymaną wartość można dalej używać w formułach, np. do tworzenia etykiet miesięcznych.

13. DNI.ROBOCZE (ang. NETWORKDAYS)

DNI.ROBOCZE zwraca liczbę pełnych dni roboczych między dwiema datami, domyślnie traktując sobotę i niedzielę jako weekend. Może dodatkowo uwzględniać listę świąt, aby odjąć je od liczby dni roboczych. Funkcja jest idealna do obliczania czasu pracy nad projektem czy liczby dni roboczych do terminu.

Przykład zastosowania
Chcesz policzyć liczbę dni roboczych między 1 listopada 2025 a 30 listopada 2025, pomijając święta z zakresu A1:A3.
=DNI.ROBOCZE(DATA(2025;11;1);DATA(2025;11;30);A1:A3)

Sposób zastosowania w Excelu
Wpisz =DNI.ROBOCZE(data_początkowa;data_końcowa;[święta]). Argument „święta” może być zakresem komórek z datami świąt, które mają być wykluczone. Wynik to liczba dni roboczych, które możesz wykorzystać w dalszych obliczeniach planistycznych.

14. DNI.ROBOCZE.NIESTAND (ang. NETWORKDAYS.INTL)

DNI.ROBOCZE.NIESTAND liczy dni robocze między dwiema datami, pozwalając zdefiniować, które dni tygodnia są weekendem. Dzięki temu nadaje się do krajów lub firm z niestandardowym weekendem, np. piątek–sobota. Możesz także uwzględnić listę świąt do wykluczenia.

Przykład zastosowania
Chcesz policzyć dni robocze między 1 listopada 2025 a 30 listopada 2025, gdzie weekendem są piątek i sobota (kod weekendu 7), ignorując święta w A1:A3.
=DNI.ROBOCZE.NIESTAND(DATA(2025;11;1);DATA(2025;11;30);7;A1:A3)

Sposób zastosowania w Excelu
Wpisz =DNI.ROBOCZE.NIESTAND(data_początkowa;data_końcowa;[weekend];[święta]). Argument „weekend” może być liczbą (1–17) lub maską tekstową określającą dni wolne. Argument „święta” to zakres z datami, które również mają być wyłączone z liczenia.

15. TERAZ (ang. NOW)

TERAZ zwraca bieżącą datę i czas jako liczbę szeregową. Funkcja jest dynamiczna, więc jej wartość odświeża się przy przeliczaniu arkusza. Przydaje się do znaczników czasu, raportów „na dziś” oraz porównań z innymi datami.

Przykład zastosowania
Chcesz wstawić aktualną datę i czas do komórki.
=TERAZ()

Sposób zastosowania w Excelu
Wpisz po prostu =TERAZ() bez argumentów. Sformatuj komórkę jako „Data i godzina”, aby wyświetlić pełną informację. Pamiętaj, że wartość zmienia się przy odświeżeniu arkusza; jeśli chcesz ją „zamrozić”, skopiuj komórkę i wklej wartości.

16. SEKUNDA (ang. SECOND)

SEKUNDA zwraca sekundę (0–59) z podanej wartości czasu. Umożliwia analizę dokładności czasów z rozdzielczością do sekund. Może być używana np. w logach zdarzeń lub przy porównywaniu precyzyjnych czasów pomiarów.

Przykład zastosowania
Masz w A1 czas 14:35:20 i chcesz wyciągnąć z niego sekundy.
=SEKUNDA(A1)

Sposób zastosowania w Excelu
Wpisz =SEKUNDA(czas) odwołując się do komórki z czasem lub użyj funkcji CZAS, np. =SEKUNDA(CZAS(14;35;20)). Wynik to liczba od 0 do 59. Możesz jej użyć w dalszych obliczeniach lub warunkach.

17. CZAS (ang. TIME)

CZAS zwraca liczbę szeregową określonej godziny, minut i sekund. Dzięki tej funkcji możesz tworzyć wartości czasu niezależnie od formatu ustawionego w systemie. Jest szczególnie przydatna, gdy poszczególne składowe czasu znajdują się w osobnych komórkach.

Przykład zastosowania
Chcesz utworzyć czas 14:35:20.
=CZAS(14;35;20)

Sposób zastosowania w Excelu
Wpisz =CZAS(godzina;minuta;sekunda) z liczbami lub odwołaniami do komórek. Na przykład =CZAS(A1;B1;C1) jeśli A1 zawiera godzinę, B1 minuty, a C1 sekundy. Następnie sformatuj komórkę jako czas, aby wyświetlać go w odpowiednim formacie.

18. CZAS.WARTOŚĆ (ang. TIMEVALUE)

CZAS.WARTOŚĆ konwertuje czas zapisany jako tekst na liczbę szeregową czasu. Jest przydatna, gdy dane przychodzą z systemów zewnętrznych lub plików tekstowych, w których czas nie jest rozpoznawany jako „prawdziwy” czas Excela. Po konwersji możesz łatwo wykonywać obliczenia na czasie.

Przykład zastosowania
Masz w A1 tekst „14:35:20” i chcesz, aby Excel traktował to jako czas.
=CZAS.WARTOŚĆ(A1)

Sposób zastosowania w Excelu
Wpisz =CZAS.WARTOŚĆ(tekst_czasu) podając tekst bezpośrednio w cudzysłowie lub przez odwołanie do komórki. Upewnij się, że tekst jest w rozpoznawalnym formacie czasu dla Twoich ustawień regionalnych. Po zatwierdzeniu sformatuj komórkę jako czas, jeśli to potrzebne.

19. DZIŚ (ang. TODAY)

DZIŚ zwraca bieżącą datę bez części czasowej. Tak jak TERAZ, jest funkcją dynamiczną – wartość aktualizuje się przy przeliczaniu arkusza. Często używa się jej do wyliczania wieku, czasu do terminu czy dat referencyjnych „na dziś”.

Przykład zastosowania
Chcesz wyświetlić w komórce dzisiejszą datę.
=DZIŚ()

Sposób zastosowania w Excelu
Wpisz =DZIŚ() bez argumentów. Sformatuj komórkę jako datę, jeśli to konieczne. Możesz ją później wykorzystać w innych formułach, np. =DNI(DATA(2025;12;31);DZIŚ()) aby policzyć, ile dni zostało do końca roku.

20. DZIEŃ.TYG (ang. WEEKDAY)

DZIEŃ.TYG zwraca numer dnia tygodnia dla podanej daty. W zależności od użytego typu zwracania numeracji, niedziela może być np. 1, a poniedziałek 2 (lub inaczej). Funkcja przydaje się, jeśli chcesz sprawdzić, czy data wypada w weekend albo w konkretne dni tygodnia.

Przykład zastosowania
Chcesz sprawdzić, jaki numer dnia tygodnia ma 15 listopada 2025, przy założeniu, że niedziela to 1.
=DZIEŃ.TYG(DATA(2025;11;15);1)

Sposób zastosowania w Excelu
Wpisz =DZIEŃ.TYG(data;[typ]), gdzie „typ” określa sposób numeracji dni tygodnia (np. 1 – niedziela=1, 2 – poniedziałek=1). Jeśli nie podasz typu, Excel użyje domyślnego ustawienia. Wynik możesz wykorzystać do warunków typu „czy to weekend”.

21. NUM.TYG (ang. WEEKNUM)

NUM.TYG zwraca numer tygodnia w roku dla podanej daty. W przeciwieństwie do ISO.NUM.TYG, nie zawsze stosuje standard ISO, ale daje różne systemy numeracji poprzez argument „typ”. Nadaje się do raportów tygodniowych, w których numeracja nie musi być stricte ISO.

Przykład zastosowania
Chcesz poznać numer tygodnia roku dla daty 15 stycznia 2025.
=NUM.TYG(DATA(2025;1;15);2)

Sposób zastosowania w Excelu
Wpisz =NUM.TYG(data;[typ]), gdzie „typ” określa, który dzień jest pierwszym dniem tygodnia (np. 2 – poniedziałek). Jeśli nie podasz typu, Excel zastosuje domyślny system. Wynik możesz wykorzystywać do grupowania danych w tygodnie.

22. DZIEŃ.ROBOCZY (ang. WORKDAY)

DZIEŃ.ROBOCZY zwraca datę (liczbę szeregową) przypadającą przed lub po zadanej liczbie dni roboczych w stosunku do daty początkowej. Domyślnie weekend to sobota i niedziela, ale możesz też uwzględnić listę świąt. Funkcja jest powszechnie używana do wyznaczania terminów końcowych zadań w dniach roboczych.

Przykład zastosowania
Chcesz poznać datę, która przypada 10 dni roboczych po 1 listopada 2025, z uwzględnieniem świąt w A1:A3.
=DZIEŃ.ROBOCZY(DATA(2025;11;1);10;A1:A3)

Sposób zastosowania w Excelu
Wpisz =DZIEŃ.ROBOCZY(data_początkowa;liczba_dni;[święta]). Argument „liczba_dni” może być dodatni (przyszłość) albo ujemny (przeszłość). Wynik sformatuj jako datę, aby zobaczyć konkretny dzień kalendarza.

23. DZIEŃ.ROBOCZY.NIESTAND (ang. WORKDAY.INTL)

DZIEŃ.ROBOCZY.NIESTAND działa jak DZIEŃ.ROBOCZY, ale pozwala dowolnie zdefiniować, które dni tygodnia są weekendem. To funkcja bardzo wygodna dla organizacji pracujących np. od niedzieli do czwartku czy z innym niestandardowym rozkładem dni wolnych. Możesz również podać listę świąt do wykluczenia.

Przykład zastosowania
Chcesz obliczyć datę przypadającą 10 dni roboczych po 1 listopada 2025, przy weekendzie piątek–sobota (kod 7) i świętach w A1:A3.
=DZIEŃ.ROBOCZY.NIESTAND(DATA(2025;11;1);10;7;A1:A3)

Sposób zastosowania w Excelu
Wpisz =DZIEŃ.ROBOCZY.NIESTAND(data_początkowa;liczba_dni;[weekend];[święta]). Argument „weekend” może być liczbą lub 7-znakowym ciągiem 0/1, który określa dni wolne w tygodniu. Święta podajesz jako zakres komórek zawierających daty, które też mają być pominięte.

24. ROK (ang. YEAR)

ROK zwraca czterocyfrowy numer roku z podanej daty. Przydaje się do rozdzielania dat na składniki oraz tworzenia raportów rocznych. Dzięki temu możesz np. zbudować formuły liczące coś „na rok” lub filtrować dane według roku.

Przykład zastosowania
Z daty w A1 chcesz uzyskać sam rok.
=ROK(A1)

Sposób zastosowania w Excelu
Wpisz =ROK(data) i jako argument podaj komórkę z datą lub funkcję DATA. Na przykład =ROK(DATA(2025;11;15)) zwróci 2025. Otrzymaną wartość możesz wykorzystywać do grupowania danych lub budowania etykiet raportów.

25. CZĘŚĆ.ROKU (ang. YEARFRAC)

CZĘŚĆ.ROKU zwraca część roku reprezentującą liczbę pełnych dni między datą początkową a datą końcową. Wynik jest liczbą dziesiętną, np. 0,5 dla połowy roku. Funkcja jest często wykorzystywana w finansach, np. do wyliczania proporcjonalnych odsetek za część roku.

Przykład zastosowania
Chcesz policzyć, jaką część roku stanowi okres od 1 stycznia 2025 do 1 lipca 2025.
=CZĘŚĆ.ROKU(DATA(2025;1;1);DATA(2025;7;1))

Sposób zastosowania w Excelu
Wpisz =CZĘŚĆ.ROKU(data_początkowa;data_końcowa;[podstawa]). Argument „podstawa” (opcjonalny) określa metodę liczenia dni w roku (np. 0 – 30/360, 1 – rzeczywiste/rzeczywiste itd.). Jeśli go nie podasz, Excel zastosuje domyślną metodę; wynik będzie liczbą dziesiętną, którą możesz użyć w dalszych obliczeniach.

Skąd brać pomoc i jak się uczyć?

Jeśli chcesz lepiej zrozumieć funkcje daty i czasu, a także nauczyć się praktycznego obliczania dat i pracy z danymi czasowymi, warto sięgnąć po sprawdzone szkolenia. Kurs Excel z certyfikatem od Excellent Work to kompleksowe rozwiązanie, które krok po kroku pokazuje, jak w MS Excel budować formuły, analizować daty i unikać typowych błędów. Platforma oferuje praktyczne materiały, ćwiczenia oraz wsparcie ekspertów, dzięki czemu uczysz się skutecznie i zyskujesz potwierdzenie swoich umiejętności w formie oficjalnego certyfikatu.

FAQ – najczęściej zadawane pytania

1. Po co mi znajomość funkcji daty i czasu w Excelu?

Pozwalają one automatyzować obliczeń na datach, zamiast ręcznie liczyć każdy termin czy przesunięcie. To skraca czas pracy i zmniejsza ryzyko błędów w danych czasowych.

2. Jak Excel „rozumie” daty, skoro widzę tylko kalendarz?

W tle każda data to numer seryjny od 1 stycznia 1900, więc arkusz łatwo dodaje lub odejmuje dni oraz lata. Ty widzisz tylko ładnie sformatowaną datę w postaci kalendarzowej, choć pod spodem działają liczby.

3. Czy mogę automatycznie obliczyć wiek z daty urodzenia?

Tak, wystarczy porównać datę urodzenia z datą bieżącą i pozwolić, by odpowiednia formuła obliczyć wiek w latach. Dzięki temu nie trzeba ręcznie liczyć różnic między datami dla każdego pracownika.

4. Jak wstawić bieżącą datę lub godzinę bez pisania formuł?

Możesz użyć skrótów z udziałem klawiszy ctrl, które wstawiają od razu datę lub godzinę do aktywnej komórki. To wygodne rozwiązanie, gdy chcesz tylko szybko wstawić datę bez budowania formuły.

5. Czy da się uwzględnić tylko dni robocze, np. przy planowaniu terminów?

Tak, odpowiednie formuły potrafią przesuwać daty o określoną liczbą dni roboczych, omijając weekendy i święta. To ułatwia planowanie zadań, które mają być gotowe w konkretne dni robocze.

6. Jak pracować z godzinami, a nie tylko z datami?

Godziny są przechowywane jako ułamek doby, więc można je swobodnie sumować, odejmować i porównywać. Dzięki temu łatwo wyliczysz długość zmiany, różnicę między czasami czy dokładne godziny i minuty trwania zadania.

7. Czy trzeba znać wszystkie funkcje, żeby sobie poradzić?

Nie, na początku wystarczy kilka podstawowych narzędzi do obliczania dat i różnic między datami. Z czasem możesz poznawać kolejne funkcje daty i godziny, które przyspieszają coraz bardziej złożone analizy.

8. Gdzie szukać wsparcia, jeśli coś nie działa tak, jak powinno?

Najlepiej zajrzeć do sekcji pomoc techniczna firmy Microsoft, gdzie opisano typowe problemy i ich rozwiązania. Dodatkowo liczne kursy i poradniki w sieci pokazują praktyczne przykłady użycia funkcji daty i czasu w Excelu krok po kroku.

mockup-zaawansowany-excel

Zaawansowany Excel

Od podstaw do zaawansowania

Michał Kowalczyk

Jestem MVP Microsoftu. Jak mówią o mnie kursanci: jestem jedynym trenerem, który płynnie tłumaczy z Excelowego na nasze. Pomagam ludziom odmieniać ich kariery, ucząc jak skutecznie korzystać z programu Excel i narzędzi, potrzebnych w pracy biurowej. Uświadamiam przedsiębiorców o wadze liczb w biznesie, aby mogli zwiększać rentowność firm. Na Facebooku uczy się ze mną ponad 40 000 osób, na TikToku 100 000 osób.

Zapisz się, aby nauczyć się Excela!